قلعه دختر

قلعه دختر در 12كيلومتري غرب بشرويه بربالاي كوهي به ارتفاع 400متراز سطح زمين و در 1250 متري از سطح آبهاي آزاد بقاياي قلعه اي سنگي به چشم مي خورد که قدمت آن به زمان فرقه اسماعیليه بر می گردد. و نمونه هايي در ايران همچون فيروز آباد مشهد و تربت حيدريه و شوشتر به همين نام و از نظر ساخت در آذربايجان لبنان و هندوستان وجود دارد.
اين قلعه در 6 كيلومتري شمال شرقي <<رقه>> واقع شده است و بدين سبب <<قلعه دختر رقه>> نيز خوانده مي شود. آنچه از بقاياي برج و بارو هاي قلعه به جا مانده بيانگر وضعيت دفاعي و رزمي آن مي باشد. قلعه دختر بشرويه يكي از قلاع مستحكم و صعب العبور اسماعيليه در جنوب خراسان است و سفالينه هاي بدست آمده در آن متعلق به قرون هفتم تا نهم هجري است. اين قلعه در چهار سطح مختلف ساخته شده وهر سطح داراي تأسيسات و برج و باروهايي مجزا مي باشد . اطراف اين سازه داراي شيبهاي بسيار تند مي باشد و ورودي آن احتمالاً در سمت غربي كه داراي شيب كمتري نسبت به ديگر اضلاع برخوردار است قرار داشته . مصالح و ملات بكاررفته در بنا شن ، گچ، آهك و سنگ مي باشد. در بخشي از قسمت هاي قله پايه و شالوده ي ديوارها جزئي از كوه است كه تراشيده شده و به صورت ديوار درآمده اند.تأسيسات قلعه شامل آب انبارها ، مخازن ذخيره آذوقه، برجها، اتاق هاي مخصوص استراحت نگهبانان شاه نشين ، انبار و... مي باشد كه بخش اعظم آنها در اثر عوامل جوي و محيطي تخريب شده است.